Takie badania mają doniosłe znaczenie, ponieważ pozwalają ujawnić ukryty mechanizm altruizmu, a więc jednego z najstarszych i najważniejszych problemów moralnych ludzkości.Większość eksperymentów potwierdza hipotezę podobieństwa (por. Berkowitz, Daniel, 1963 Karyłowski, 1975). Ten ostatni prosił uczennice w wieku 17-19 lat o wykonywanie pewnej pracy razem z ich koleżanką. Praca ta polegała na obsługiwaniu znanego aparatu Piórkowskiego i przypominała czynności operatora. W czasie eksperymentu osoby badane bądź pracowały dla siebie, bądź pracowały bezinteresownie na rzecz koleżanki.
Przed rozpoczęciem tego zadania uczennice otrzymały informację, że koleżanka, z którą współpracują, jest podobna do nich (grupa plus) lub też niepodobna (grupa minus). Dane na temat tej koleżanki były fikcyjne mówiąc niezręcznie, eksperymentator manipulował stopniem podobieństwa zgodnie ze swoimi celami.
Okazało się, że dziewczęta, u których wytworzono przekonanie, że ich koleżanka jest podobna do nich z punktu widzenia ważnych cech, pracowały bardziej intensywnie dla niej niż dziewczęta, którym wmówiono, że koleżanka ta znacznie się od nich różni. Zależności te zostały przedstawione na rycinie 13.2. Jak widać, działania altruistyczne są przez osoby badane chętniej podejmowane na rzecz koleżanki podobnej do nich. Świadczy o tym charakterystyczne przesunięcie wykresu grupy plus w prawo. Rycina ilustruje tylko część wyników otrzymanych przez Karyłowskiego. Wszystkie są zgodne z hipotezą podobieństwa.
